Ur. 1966, historyk, muzykolog i kurator wystaw. Studiował w Moguncji, Dijon, Kolonii i w Wołgogradzie. W 2002 roku napisał dysertację Musik für die Nation. Der polnische Komponist Stanisław Moniuszko (1819–1872) und die polnische Nationalbewegung [Muzyka dla narodu. Polski kompozytor Stanisław Moniuszko (1819–1872) a polski ruch narodowy], wydaną we Frankfurcie nad Menem w 2005.
Brał udział w projektach badawczych „Zachodnio-wschodnie obrazy. Niemiecki obraz Rosjan i rosyjski obraz Niemców“ (Uniwersytet w Wuppertalu), „Tożsamość zbiorowa a historia w dyskursach postsocjalistycznych: Białoruś, Litwa, Polska, Ukraina“ (Uniwersytet Bremeński), „Amerykanie w Bremerhaven“ (Muzeum lat Pięćdziesiątych w Bremerhaven), „Opozycja przez transfer w kulturze – jazz w byłym Bloku Wschodnim“ (Wolny Uniwersytet Berliński), „Dyskursy na temat Europy w polskim drugim obiegu” (Forschungsstelle Osteuropa an der Universität Bremen), „Solidarność z przeszkodami. Trudne porozumienia między emigrantami solidarnościowymi a ich partnerami w Niemczech Zachodnich w latach osiemdziesiątych” (Uniwersytet Techniczny w Chemnitz).
Na TU Chemnitz napisał habilitację na temat Jazz w zimnej wojnie między bronią a środkiem transferu kultury – audycje Willisa Conovera w radiu Głos Ameryki oraz ich recepcja w krajach dawnego Bloku wschodniego (manuskrypt ukończony, grudzień 2017).
Zastępca dyrektora Muzeum lat Pięćdziesiątych w Bremerhaven. Przygotowywane wystawy: „Polski jazz w fotografii Marka Karewicza” (Berlin, współpraca 2017), „Sztuka – władza – Europa wschodnia. Czesław Miłosz i Mikalojus Konstantinas Čiurlionis” (Brema, 2011), „Wąska grań. Czeskosłowacka Jazzová sekce w latach siedemdziesiątych oraz osiemdziesiątych” (Brema, Praga, Bratysława 2016-2017).
Organista i dyrygent chóru w kościele św. Dionizego w Bremerhaven.