aut. Wladyslaw Walkiewicz, Tytus Maleszewski, 1892, Polona

19 March

19 marca 1853 roku zmarła Antonina z Sulistrowskich Śniadecka. Jej zadedykował Moniuszko swoją kantatę Widma opartą na II części Mickiewiczowski Dziadów. Należała ona do grona bliskich znajomych kompozytora, cieszyła się wielką jego sympatią i zaufaniem. Uprzedzając jednak wszelkie domysły, już pierwszy biograf kompozytora, Aleksander Walicki pisał w swojej pracy wydanej w rok po śmierci Moniuszki, że choć romantycznego usposobienia, kompozytor wierny był żonie do końca swych dni, ją jedną kochał, a inne kobiety darzyć mógł przyjaźnią, szacunkiem i podziwem niemającym z głębszym uczuciem jednak nic wspólnego.

„Ze wszystkimi kobietami był nadzwyczaj obojętny i o tyle tylko do niektórych się zbliżał, o ile wspólność idei łączyła ich ze sobą. Lecz żadna kobieta pochlubić się nie mogła, żeby serca Moniuszki choć na dzień jeden zająć potrafiła... Stanisław cenił i kochał kobiety godne szacunku i miłości, ale miał dla nich takie samo uczucie, co i dla mężczyzn na nie zasługujących. Jedną z takich była Antonina z Sulistrowskich Śniadecka”.