14 March

14 marca 1860 roku publiczność Teatru Polskiego we Lwowie zobaczyła po raz pierwszy operę Flis. To jedno z najważniejszych wydarzeń w historii scenicznego żywota tego tytułu. Lwowską premierę entuzjastycznie przyjęła publiczność, który to fakt odnotowała „Gazeta Warszawska”, a echo premiery dotarło nawet do Francji.

W recenzji opublikowanej po tym wydarzeniu na łamach lwowskiego „Dziennika Literackiego” jej autor (prawdopodobnie Karol Mikuli) wyłożył przy okazji sposób, w jaki pojmowano znaczenie szkół narodowych w XIX wieku: „zadaniem muzyki słowiańskiego plemienia w dziedzinie sztuki jest pogodzić przeciwieństwa szkoły włoskiej i niemieckiej, połączyć w sobie zalety obydwóch tych kierunków i spełnić w tym zawodzie ideał piękna, do jakiego utwory włoskiego jeniuszu mimo wdzięku i bogactwa melodii wznieść się nie mogą dla zbyt wiotkiej budowy harmonii, gdy, przeciwnie, dzieła germańskiego ducha zdumiewają wprawdzie sztuczną, głęboko pomyślaną harmonią, ale dla braku wydatnej, dla każdego zrozumiałej melodii – raczej matematycznej kombinacji niż natchnienia wydają się dziełem i tylko w podziwienie wprawić, ale nie zachwycić mogą, a tak dalekie od czarownej mocy Orfeuszowej pieśni, nie odpowiadają nawet zadaniu, jakie germański wieszcz muzyce wytknął”.