01 November

„Szanowny Panie Dyrektorze! Kilku moich życzliwych znajomych donoszą mnie o postępie Halki. Nie umiem Panu wypowiedzieć, jak mnie to cieszy i wiele Mu jestem obowiązany za łaskawe i pełne dobrej woli trudy, jakie ponosicie przy mojej muzyce. Przyjm Pan najczulsze moje podziękowanie, na jakie tylko serce kompozytora zdobyć się może. – Bardzo byłbym szczęśliwy, gdybym mógł asystować orkiestrowym repetycjom. Nie wiem tylko, czy moje artystyczne finanse dozwolą tej przyjemności. O doskonałe wykonanie jestem zupełnie spokojny, ale ciekawości mojej nie zechcesz Pan wziąć mi za złe”.

1 listopada 1857 roku Stanisław Moniuszko kierował te słowa do Jana Quattriniego, pełniącego obowiązki głównego dyrygenta w Teatrze Wielkim w Warszawie. Wieść o wpisaniu Halki do programu Teatru Wielkiego była dla kompozytora spełnieniem marzeń. Chciał, by jego dzieło zostało wykonane najlepiej, jak to możliwe, dlatego też zależało mu bardzo na możliwości osobistego nadzorowania prób.