aut. Wladyslaw Walkiewicz, Tytus Maleszewski, 1892, Polona

09 October

„Kochany Edwardzie, Już więc po trzecim przedstawieniu Strasznego dworu i zwycięstwo stanowcze. Jeden tylko «Dziennik» na mnie niełaskaw, ale niełaskaw nie tylko teraz, lecz odkąd usunąłem się z Instytutu! To mniejsza. Dobrski był zachwycający! Pieśń z kurantami starego zegaru i prolog najwięcej się podobały. Orkiestra serdecznie mnie służyła. Köhler tylko na trzeci raz zachrypł, że ledwo mówić mógł. Nowy mazur, rodzony Halkowego braciszek, ożywia czwarty akt, który w libretto bez życia wlecze się do wiadomego wszystkim od początku rozwiązania”.

Tak pisał Stanisław Moniuszko w liście do Edwarda Ilcewicza po trzecim i, jak się okazało, ostatnim przedstawieniu opery Straszny dwór, która miała premierę 28 września 1865 roku. Przedstawienie zdjęte zostało z afisza, a powodem były treści odczytane przez cenzurę jako aluzje do aktualnej sytuacji politycznej kraju.