aut. Wladyslaw Walkiewicz, Tytus Maleszewski, 1892, Polona

25 January

Zabiegi Moniuszki o rozpowszechnienie swojej muzyki za granicą nie przyniosły za jego życia wielkich i spektakularnych sukcesów. Ważnym jednak punktem na mapie podejmowanych prób był życzliwy stosunek do Moniuszki włoskiego kompozytora, Gioacchina Rossiniego.

25 stycznia 1862 roku Stanisław Moniuszko otrzymuje od Rossiniego list, w którym mistrz włoskiego bel canta wyraża uznanie dla Moniuszkowskich Litanii ostrobramskich: „Panie i kolego kochany, przebiegłem z żywym zajęciem Litanią twej kompozycji, którą mi zaofiarowałeś, szczęśliwy, że mogę ci tu wyrazić szczere moje powinszowanie z powodu dzieła, które godnością stylu i religijna prostotą winno zyskać świetne powodzenie. Gdybym tylko słuchał głosu skromności, wymówiłbym się zaszczytu dedykacji, która z wartością twojej muzyki zespoli moją miłość własną; ale ta ostatnia jest nieprzepartą, więc przyjmuję, dumny z tego koleżeństwa. Twój życzliwy G. Rossini. Paryż 25 stycznia 1862 roku. Do p. Stanisława Moniuszki, sławnego kompozytora muzyki”. (tekst oryginalny nieznany)