aut. Wladyslaw Walkiewicz, Tytus Maleszewski, 1892, Polona

31 May

„Wielmożny Panie, na oznaczony termin posyłam dziś fortepianową partyturę opery Paria, na adres kancelarii Dyrekcji. Utwór ten co do wartości artystycznej bez porównania jest lepszy od Halki. Będę bardzo szczęśliwy, jeśli zaufanie Dyrekcji pokładane w moich zdolnościach muzycznych będzie mogło potwierdzić się choć w części. Mam zaszczyt przedstawić ten mój utwór Pańskiej wysokiej protekcji i opiece, które tak jawnie okazał Pan we wspaniałym przedstawieniu mojej Halki. Z najgłębszym szacunkiem Wielmożnego Pana najpokorniejszy sługa, Stanisław Czesławowicz Moniuszko”.

S. Giedeonow, do którego kierowany był list z 31 maja 1870 roku, pełnił funkcję dyrektora teatrów cesarskich w Petersburgu. Stąd uniżony ton, stąd korne prośby w liście, w którym zwracał się Moniuszko do wielkiej persony muzycznego świata Rosji, decydenta, od którego decyzji zależało powodzenie lub klęska artystyczna.